ΣΧΕΣΗ ΠΑΤΕΡΑ – ΚΟΡΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΗ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ.

Μελετώντας τις διάφορες ψυχολογικές θεωρίες, εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι αγνόησαν τον πατέρα για αρκετό καιρό και άρχισαν να τον εμφανίζουν μόνο από τη στιγμή που θεωρήθηκε σημαντική η άμεση επιρροή του στην ανάπτυξη του βρέφους. Αντίθετα δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση στη σχέση μητέρας – παιδιού, η οποία κατείχε σημαντική θέση στις διάφορες θεωρίες. Η σχέση γονέα – παιδιού είναι σημαντικότατη για το παιδί γιατί του παρέχει τις βασικές τους ανάγκες και καλύπτει την ανάγκη του για επαφή και εμπιστοσύνη. Και αυτός ο σημαντικός γονέας είναι τόσο η μητέρα όσο και ο πατέρας. Με αφορμή την θέση αυτή μου γεννήθηκε το ενδιαφέρον να μελετήσω τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον πατέρα και την κόρη. Η σχέση αυτή είναι ιδιαίτερη αφού ο πατέρας είναι ο πρώτος ετερόφυλος άνθρωπος με τον οποίο αλληλεπιδρούν συνεπώς η αλληλεπίδραση αυτή αναμένεται να είναι καθοριστική για τις επόμενες ετερόφυλες σχέσεις του κοριτσιού. Από τους πρώτους μήνες ζωής του βρέφους ο πατέρας μπορεί να συμβάλλει στην πνευματική και γενικότερη κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Είναι σημαντικό το βρέφος να βρίσκεται και να αναπτύσσεται μέσα σ’ ένα περιβάλλον με ερεθίσματα. Οι πατέρες είναι ικανοί να προσφέρουν έναν πολύτιμο αριθμό εμπειριών για το παιδί. Από τις πρώτες επαφές μπορεί και πρέπει να ενισχύει τα θετικά στοιχεία του παιδιού και τα προσωπικά του επιτεύγματα. Η αυστηρή κριτική μειώνει την αυτοεκτίμηση του παιδιού και νιώθει μειονεκτικά. Πρέπει να εξερευνά το περιβάλλον του για να αναπτύξει την αυτονομία του. Μερικοί υποστηρίζουν ότι η νοητική ανάπτυξη της κόρης αποκτά σημασία σε επόμενη φάση, αργότερα από το αγόρι. Η έντονη ζεστασιά του πατέρα στην κόρη, εμποδίζει την ανάπτυξη των νοητικών ικανοτήτων της. Έτσι χρειάζεται μια ασφαλής απόσταση, αλλά παράλληλα να ευνοείται η αυτονομία της (Χουντουμάδη, 1998). Η ενεργός συμμετοχή του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών του είναι σημαντική. Οι πατέρες που ενδιαφέρονται και συμμετέχουν ενεργά στη ζωή των παιδιών τους και ιδίως εκείνοι που είναι συναισθηματικά διαθέσιμοι για τα παιδιά τους, ωφελούν με τρόπο μοναδικό την ψυχική και σωματική τους υγεία. Ένας πατέρας επηρεάζει τα παιδιά με διαφορετικό τρόπο από τη μητέρα, ειδικά σε τομείς όπως είναι οι σχέσεις με τους συνομηλίκους και οι κοινωνικές συναναστροφές. Η θετική επίδραση του πατέρα είναι διαφορετική για τα αγόρια και διαφορετική για τα κορίτσια. Όταν ο πατέρας απουσιάζει, τα αγόρια δυσκολεύονται να βρουν μια ισορροπημένη ταυτότητα του φύλου, δεν αποκτούν σωστό αυτοέλεγχο, δυσκολεύονται στις κοινωνικές επαφές τους. Τα κορίτσια δυσκολεύονται να αναπτύξουν υγιείς σχέσεις με άνδρες όταν ενηλικιωθούν και γενικά να εμπιστευτούν το αντίθετο φύλο (Burman, 1999). Η σχέση πατέρα –κόρης είναι διαφορετική από τη σχέση που ένας πατέρας αναπτύσσει με το γιο του. Οι πατέρες φαίνεται να επιθυμούν περισσότερο να αποκτήσουν ένα γιο παρά μια κόρη. Επίσης ο χρόνος που αφιερώνουν αντίστοιχα καθώς και το είδος των δραστηριοτήτων που πραγματοποιεί με κάθε παιδί διαφέρει ανάλογα με το φύλο του. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες έρευνες, η ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσει ο πατέρας με την κόρη επηρεάζουν τη μετέπειτα επιλογή συντρόφου. Αποδείξεις ότι οι γυναίκες επιλέγουν τον σύντροφό τους με βάση την εικόνα που έχουν για τον πατέρα τους βρήκαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Durham στη Βρετανία. Σε μελέτη που εκπόνησαν με 49 εθελόντριες, διαπίστωσαν ότι εάν η σχέση τους με τον πατέρα τους ήταν καλή όταν ήταν παιδιά, είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να διαλέξουν για συζύγους άνδρες που του έμοιαζαν. Αντιθέτως, η συσχέτιση αυτή έπαυε να υφίσταται στις γυναίκες οι οποίες είτε είχαν δεινοπαθήσει ως παιδιά στα χέρια των πατέρων τους είτε είχαν μέτρια σχέση μαζί τους. Σύμφωνα με έρευνα Ούγγρων ερευνητών, οι γυναίκες έχουν την τάση να επιλέγουν ερωτικούς συντρόφους που μοιάζουν εμφανισιακά με τους πατέρες τους. Φαίνεται ότι σε πολύ μικρή ηλικία οι γυναίκες συντάσσουν ασυνείδητα τις «προδιαγραφές» του μελλοντικού συζύγου τους βασιζόμενες στην πατρική εικόνα. Οι άνθρωποι που μοιάζουν μεταξύ τους είναι πιθανότερο να διαθέτουν κοινά γονίδια. Και η γενετική ομοιότητα των γονέων είναι ως ένα βαθμό ωφέλιμη για τους απογόνους. Αυτές και αρκετές ακόμη έρευνες έχουν διεξαχθεί για τον τρόπο που επηρεάζει ο πατέρας την επιλογή συντρόφου της κόρης του.